قرار به نوشتن نبود،‏ اما...
وقتی به وبلاگش سرزدم، با دیدن عکس منم مثل اون فکر کردم که سالگرد اون روز سیاهه...اما وقتی بهم گفت خاله دوباره سامرا عزاشده... فهمیدم سیاهی دوباره تکرار شده ...
چرا...، برای چی...، جواب این سردرگمی این بود، به نقل از یکی از عزیزان: می‏گن حرف اونا اینکه اگه شما آقا دارید پس کجاست، چرا از خودش دفاع نمی‏کنه، و فکر می‏کنن که به دروغ می‏گیم آقا غائب از نظر هستن، و با این کارا می‏خوان مثلا آقا رو ....
آره درسته‏ دلمون خون شده... درسته تونستن با این عمل ننگین قلب شیعیان و به درد بیارن...
اما بیچاره‏ها کجای کارید، می‏خواین با این کارا مثلا به آقای ما صدمه بزنید، زهی خیال باطل... چیه دارید از فضولی خفه می‏شیدکه آقای ما کجاست؟
باشه من بهتون می‏گم! ناجی ما یه جاییه که برای ویران کردنش هم وقت کم میارید و هم بمب و گلوله..، و چیزی جزء‏ شکست حاصلی برای شما نداره...
مولای ما،‏ خورشید عالمین، منتقم خون حسین... تو سینه‏ی تک تک ما شیعیانِ... تو قلب عاشقا خیمه زده... چندتا سینه رو می‏خواید بشکافید، چندتا قلب و می‏تونید تیر بارون کنید....، من،‏ او، آنها........... چند نفر رو.... حتی اگه یک شیعه هم باشه به آقا صدمه‏ای وارد نمیشه، هر چقدر حرم می‏خواید ویران کنید..  حرم دل را نمی‏توانید... شیعه با عاشورا زنده است... با فاطمیه... می‏تونید اینا رو پاک کنید...

یه لحظه با خودم  گفتم، خوب شد مادر گنبد نداره و مخفیه... قبول دارم درد بزرگیه، اما می‏سوزیم تا او نسوزد... و بهتر است که گنبدی نباشد...
یاد اون روزی افتادم که پیکر پاک امام مجتبی تیر باران شد. اونجا پیکر بود و اینجا گنبد، اونجا عباس بود و اینجا مهدی...
با خبر شدم که سقف سرداب هم ریخته، ایرادی نداره، با دستان بلند شده و آمین گویان سقف سرداب را دوباره می‏سازیم... الهی به حق محمد و آل محمد: اللهُمَ عَجلِ الوَلیک الفَرَج. آمین.
سخته آقا قبول کن ... فقط به عشق آمدنت صبر می‏کنیم...

با غمت همیشه میسازیم...با ولایت همیشه دمسازیم...به چشمان مهدی‏ات سوگند...حرمت را دوباره میسازیم

پ.ن. هتک حرمت به حریم عشق و سرزمین انتظار و همچنین ایام شهادت مادر هستی حضرت فاطمه(س) بر تمام عاشقان تسلیت باد.
پ.ن. 110 صلوات برای سلامتی و تعجیل در فرج آقا...
پ.ن. دستها به سوی آسمان: اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً
پ.ن. فقط زیارت عاشورا آرومم میکنه

 
پناه می‏برم به آفریدگار فلق