سلامميشه از يه بُعد ديگه به اينايي كه گفتي نگاه كرد.بعضي وقتا نشستي يكي بهت ميگه التماس دعا!!!بعد به خودت كه نگاه ميكني ميبيني اي خدا من چي دارم كه التماس دعا بهم گفته بشه،بعد همين موضوع باعث ميشه كه يه تكوني بخوري و برا التماس دعا گفتناي مردم يه جايي تو خودت درست كني.تازه هر التماس دعا گفتنايي كه ارزش نداره بايد ديد به كي گفته ميشه و آيا اگه گفتي برات دعا ميكنه يا نه؟واِلا هم خود ادم هم دعا ضايع ميشه.يكي رو ميشناسم شب رو بيدار ميمونه برا كسايي كه بهش التماس دعا گفتن دعا ميكنه يعني اگه نديده بودم باور نميكردم.يادمه دوسال پيش با همون دوستم كه گفتم تو مسجد جمكران خادم هست، بعد شفايي كه از دستان آسموني حضرت عباس گرفتند(داستانش مفصله) يه قول و قرار گذاشتيم،كه اونجا يادم كنه من هم اينجا تو مقام خودمون يادش كنم.جونم برات بگه كه يه روز ميگفت جمكران رفتم چون كار داشتم زود سلام دادم و برگشتم اما تو راه هي احساس ميكردم يه چيزي رو جا گذاشتم يادم اومد قرارمون، برگشتم با وجود اينكه كار داشتم طبق قول و قرارمون نماز و زيارت رو به نيابت انجام دادم و........خب به نظر شما به اين آدمهاي بزرگوار نبايد گفت التماس دعا ؟؟!!و اصلا غرور به گرد چنين آدمهايي ميره ؟؟؟پس بايد ديد به كي گفته ميشه،خيلي از اين چيزا فقط يه شوخي دوستانس به عمقش كه نگاه كني هيچي تهش نيست.اون وراهم بيا حالا اگه نميگي هندونه زير بغلمون ...........ميخوام بگم التماس دعا .در ضمن اگه باز هم نميگي ........دعاگو هستم.اما نه از نوع هندونه اي ،اصولا چون هندونه نميخورم با هاش كاري هم ندارم.بگير ديگه .ياحقما حُر هستيم !
