بسم رب المهدی
یکسال بگذشت و خبری نیامد
بوی عید و خانه تکانی و از کار در رفتنها و خرییییییییییییییدها.... نمیدونم ملت تو این خیابونها دنبال چی میگردند.
چند روز پیش رفته بودم بازار ببینم قیمتها چطوره(فاجعه). فقط برچسب روی لباسها رو میدیدم، به خودم گفتم موقعای که شیطان از بازار شیعهها خرید میکند به کدام برچسبها توجه بیشتری دارد؟ آنهایی که زده محب علی(ع) یا آنهایی که نوشته شده حب الدنیا... من فکر میکنم اولی نظرش رو بیشتر جلب میکند، آخه دومی که خریدنش فایدهای ندارد... یه اشاره کند تمومه...
با تمام اوصاف میدونم بیشتر از اون چیزی که فکر میکنم دوستت دارم اما آیا دوست داشتن تنها کافیه؟؟؟ تنها اشک و ناله و توسل نیازه؟ یا نه در کنار این کلمات باید از عمل هم نام برد؟ عمل کردن؟ حالا که به این یکسال فکر میکنم میبینم چقدر این کلمه در زندگی من کمرنگ بوده، اما افسوس که فایدهای ندارد، عمر گذشته و دیگر باز نمیگردد. تو یاریام کن در سال جدید بیشتر به عمل کردن بپردازم تا به حواشی. انشاءالله
اگه خدا بطلبه آخر هفته با بچههای راهیان نور همسفر میشم. نمیدونم با چه رویی برم پیش شهدا...
شما هم که راهی هستید، سفر بخیر و به آقا سلام من رو برسونید. (من همچنان منتظرم)
پ.ن: بدجور دلم هوای بندگیهای ماه رمضان را کرده
پ.ن: حلالم کنید دوستان
پ.ن: موقع تحویل سال منو یادتون نره
پ.ن: پیشاپیش بهار 88 رو تبریک میگم.
هیچی نگم بهتره!!!
اصلا اینگار نه اینگار که جای یک نفر خالیه!!!!!
دوباره یکسال بیحضور تو گذشت، نه بیحضور بیانصافیه، بهتر بگویم بیدیدار تو... تو این یکسال خیلی کم یادت کردم(خودت میدونی از کدوم لحاظ میگم) شرمندهام، عطر وجودت، تو لحظه به لحظهی زندگیام پیچیده، حسش میکنم اما چرا نمیخواهم باور کنم که تو با منی نمیدانم، لجبازی دیگه.. چقدر سخته عاشق واقعی باشی.
وقتی به زلیخا نگاه میکنم از خودم شرمم میاد، از یک عشق زمینی به عشق آسمانی رسید. قربانی وجود برای رسیدن به هستی وجود...
در کنار لالههای کربلا به هنگام تحویل سال مرا یاد کنید که جزء به دعای خیر محتاج چیز دیگری نیستم
آمین بلند:
اللهم عجل لولیک الفرج.آمین
اللهم الجعل عبادک المخلصون.آمین.
تو خود بهتر دانی خزان وجود منتظران با چنین بهارانی، سبز نمیشود. برسان بهار اصلی را که سخت چشم براهیم. آمین.
دعایم کنید که از منیت وجودم و از زندان دنیا آزاد شوم. آمین
پناه میبرم به آفریدگار فلق